O wojnę powszechną za Wolność Ludów!
Prosimy cię Panie.
O Broń i orły narodowe.
Prosimy cię Panie.
O śmierć szczęśliwą na polu bitwy.
Prosimy cię Panie.
O grób dla kości naszych w ziemi naszéj.
Prosimy cię Panie.
O niepodległość całość i wolność Ojczyzny naszéj.
Prosimy cię Panie.
W Imie Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.
Adam Mickiewicz, „Litania pielgrzymska” („Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego”, Paryż, 1832)
Dziś w całym kraju, a także pośród Polonii żyjącej poza jego granicami, obchodzone jest Narodowe Święto Niepodległości. Zapowiadane obchody mają mieć szczególnie uroczysty przebieg, w związku z setną rocznicą odzyskania niepodległości przez Rzeczpospolitą. Warto bowiem dodać, iż data 11 listopada 1918 r. ma charakter symboliczny, gdyż w ocenie historyków należy raczej mówić o rozciągniętym w czasie procesie odzyskiwania suwerenności przez Polskę. Dość wspomnieć, iż nasi krewni i przodkowie, którzy żyli wówczas na ziemiach dawnego Wielkiego Księstwa Poznańskiego, musieli czekać do rozpoczętego w dniu 27 grudnia 1918 r. zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego, na ustanowienie polskiej władzy w swych wsiach oraz miasteczkach.
Należy przy tym wspomnieć, iż dzisiejszy dzień świętowany jest też w wielu krajach świata w związku z zakończeniem I wojny światowej, do czego doszło w wyniku podpisania przez Niemcy oraz zwycięskich aliantów rozejmu w Compiègne. Jako osobliwą ciekawostkę można przy tym podać, iż zakończenie tego długotrwałego konfliktu w dniu 11 listopada w swoisty sposób przewidziano w ukazującym się na naszych ziemiach „Dzienniku Kujawskim”. Autor jednego z tekstów opublikowanych w wydaniu z 20 kwietnia 1915 r. posłużył się przy tym dość osobliwymi wyliczeniami, dokonanymi na bazie wcześniejszej wojny francusko-pruskiej z lat 1870-71. W wyniku wskazany został właśnie 11 listopada jako dzień końca wojny, myląc się wszakże w tych przewidywaniach aż o trzy lata.
Przywołany powyżej ustęp jest jednym z wielu przejawów różnych form pocieszenia, jakie były w obiegu pośród społeczeństwa, zmęczonego długotrwałym, a przy tym uciążliwym i krwawym konfliktem. Ziściło się jednak po latach swoiste proroctwo wieszcza Mickiewicza, który upatrywał odtworzenia niepodległej Polski właśnie w następstwie wojny powszechnej.
Ciesząc się i radując z odzyskanej przed wiekiem suwerenności pamiętajmy jednak też o poświęceniu i wysiłku niezliczonej rzeszy polskich powstańców, rewolucjonistów, żołnierzy oraz działaczy, którzy – począwszy od insurekcji powziętych jeszcze w XVIII stuleciu – walczyli i zabiegali przez ponad półtora wieku o niepodległą Polskę.
